"...Πενθώ τόν ήλιο

καί πενθώ τά χρόνια που έρχονται

Χωρίς εμάς καί τραγουδώ τ’άλλα πού πέρασαν

Εάν είναι αλήθεια[...]

~

Are you there?

Is it wonderful to know

All the ghosts...All the ghosts...

Freak my selfish out

My mind is happy

Need to learn to let it go

I know you'd do no harm to me

But since you've been gone

I've been lost inside

Tried and failed as we walked by the riverside

And I wish you could see the love in her eyes

The best friend that eluded you lost in time

Burned alive in the heat of a grieving mind

But what can I say now?

It couldn't be more wrong

Cause there's no one there

Unmistakably lost and without a care

Did we lose all the love that we could have shared

And its wearing me down

And its turning me round

And I can't find a way

Now to find it out

Where are you when I need you...

Are you there?

«... Επειδή το αδοκίμαστο και το απ’αλλού φερμένο

Δεν τ’αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ’ακούς

Είναι νωρίς μες στον κόσμο αυτόν αγάπη μου

Να μιλώ για σένα και για μένα [...]

http://www.didefth.gr/monogrammaOElyths.htm

Kοιταξε ψιλά εκεί…Το βλέπεις?

Το αστερι μας είναι που ακομα φωτιζει
Το αστερι που ο χρονος ακομα δεν εσβησε…
Γιατι εκεινος ποτε δεν ξεχασε…
Σκορπισε τα κομματια μας στο απεραντο μαυρο του ουρανου
Εκει που κυβερνα η ληθη…
Και τα ονειρα μας εγιναν η σκονη της σεληνης

Κοιταξε μεσα από τα φωτα της πολης
Που ειμαστε? Που πηγαινουμε?
Χαμενοι και οι δυο
Κρυμμενοι στα λαθη μας
Σκεψου,ψυχη μου,τοτε ο πονος ητανε αγαπη…

Οι αναμνησεις δακρυζουν…
Η ζωη όμως περιμενει…εκει…παντα εκει…σιωπηλη
Η αποφαση ειναι δικια μας...
Μα το αντιο τοσο δυσκολο…
Ακου το φεγγαρι, μονο αυτό, παντα μας οδηγουσε στους δρομους της ελπιδας…
Εκει θα περιμενει ο ενας τον άλλο…μου το ειχες πει…Θυμασαι? Εκει θα μαι κ γω… Θα περιμενω… Για παντα…

I'm a slow dying flower

frost killing hour

the sweet turning sour

& untouchable

Do you remember the way that you touched me before,

all the trembling sweetness

I loved and adored...

Your face saving promises

whispered like prayers.

I don't need them.

I need the darkness,

the sweetness,

the sadness,

the weakness,

ooh I need this.

I need a lullaby

a kiss goodnight

,angel, sweet love of my life

ooh I need this

Well, is it dark enough,can you see me?

do you want me?

can you reach me?

or I'm leaving...

you better shut your mouth

and hold your breath

you kiss me now,

you catch your death

oh I mean this...oh I mean this...

Parisienne Moonlight-Anathema

I feel I know you

I don't know how

I don't know why

I see you feel for me

You cried with me

You would die for me

I know I need you

I want you to Be free of all the pain

You hold inside

You cannot hide

I know you tried To be who you couldn't be

You tried to see inside of me

And now I'm leaving you

I don't want to go Away from you

Please try to understand

Take my hand Be free of all the pain

You hold inside

You cannot hide

I know you tried

To feel...To feel...

Στο σκοτάδι ηχεί ακομα η μελωδιά σου
εκεί που βρίσκει το χωρο της η μοναξιά
Μια φιγούρα κουρνιασμένη στη γωνία της
περιμένει μια σταγόνα φεγγαρόφωτου
να μπεί απ΄το ανοιχτό παράθυρο στην ψυχή
Ζεστό βράδυ Ιούλη
-Οχι δεν νιώθω θλίψη...
Η γαλήνη της νύχτας ηρεμεί το μυαλό
και η ηρεμία είναι καθαρότητα
Βλέπεις τον κόσμο σαν θεατής παράστασης
νιώθωντας την κάθαρση του τέλους........ Τί γλυκό βράδυ!
Στο δρόμο οι σκιές χορεύουν
στο θρόισμα των φύλλων που φέρνει το καλοκαιρινό αεράκι

Και οι αναμνήσεις ζωντανεύουν για να χαρίσουν στα΄χείλη

το πικρό χαμόγελο της νοσταλγίας...

- Όχι δεν κλαίω...

Το παρελθόν ειναι για να το θυμάσαι

Το παρόν πρέπει να ζείς...

Θα βρώ αλλού την ακρη... Μη φοβάσαι

Στο όνειρο... στο φεγγάρι...

Σ'αυτά που πάντα πίστευα

Στην πεθαμένη ελπίδα των ανθρώπων

Στη γαλήνη της θάλασσας

... Θα τη βρώ αλλού την ακρη...

Και

μια μέρα θα φύγω...Στο ΄χα πει

όταν πια δεν θα με κρατάει τίποτα εδώ

Αυτά που αγαπάω, ο ίδιος μου ο εαυτός

θα μείνουν μαζί σου... Μην τα εγκαταλείψεις

Θυμάσαι το μέρος που πήγαινα;

Θυμάσαι πού έθαψα τα κομμάτια μου;

Α... Ξέχασα... δεν θυμάσαι... Πώς να θυμάσαι;

Αφού δεν στο 'πα ποτέ

αφού δεν σου έδειξα ποτέ την ψυχή μου...

Φοβήθηκα μην διαλύσεις τον κόσμο μου

μην του βάλεις φωτιά(!) και εξαφανίσεις τα λιγοστά ερείπια
που άφησε ο χρόνος...

Μην φοβάσαι...

Πάντα είχες το θαρρος να αντιμετωπίζεις ο,τι δεν μπορούσα εγω

Πάντα ησουν παράτολμος με αυτα που αγαπούσες

Και εγω;

Εγω σ'αγαπούσα... Στο είπα αυτό;

Ναι τωρα το νιωθω ξανά... Σ'αγαπούσα...

Ο χρόνος δεν γυρναει καρδιά μου

Μην το προσπαθήσεις... θα πονέσεις περισσότερο...

Τα λάθη δεν σβήνονται ... συγχωρούνται

Γι αυτο και δεν ξεχνω... Μην με ξεχάσεις...

Σ'αγαπουσα...

Σ'αγαπάω.... Y

Angelic- Antimatter

Angel cried last night

it was something in her dreams,

Carving pictures on her bedroom wall, she wonders what it means,

But gets by inside by saying it's not real,

There's no reason to confuse myself no matter what it seems.

Angel lied last night to amputate her fears,

With no question she exhumes herself from possibilities.

Close your eyes it's fine by saying it's not real,

There's no reason to forgive myself no matter what it seems.

And if I could grow some wings I'd fly away home...

Το φεγγάρι δεν θα ξαναδακρύσει καρδιά μου...

Δεν θα κλαψει για μας

Μονο εμείς μπορούσαμε να κρατήσουμε τη νύχτα ζωντανή...

Και επιλέξαμε να τη σκοτώσουμε

Φυγαμε απ'το ονειρο και το αφήσαμε να ζει με τα ερείπια της αγάπης μας...

Και αλήθεια δεν με επισκέπτεται πια...

Η μέρα με βρίσκει άδεια... κενή

Κρύβω γύρω μου την παρουσία σου

Μια παρουσία που με την απουσία της αφησε πληγές

Κ ο πόνος τους δεν ειναι πια υποφερτός

Μου θυμίζει τα λάθη μου

Τα λαθη μας...

Κάθε μέρα είμαστε και πιό μακριά...

Μια σταγόνα βροχής που χώρισε στα δύο

πανω στο ραγισμένο φως των ματιών σου

Και το ξέρουμε... Δεν θα ξανανταμώσει...

Το φεγγάρι δεν θα ξαναδακρύσει καρδιά μου...

Όχι πια... όχι για μας...